BENİM ŞAİRLERİM...FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA

BENİM ŞAİRLERİM...FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA
İstanbul,yandı,bitti,kül oldu...falan diye ağlaşıyoruz ya...Özellikle bizim 68 kuşağı...Yeniler;bu magazin medyası,dizi filmler,eğlence programlarının uyuşturucu etkisiyle kötü geleceğin farkında değiller.Şiire,kitap okumaya,baleye,heykele kapalı bir ahalinin efradıyız.Ancak bu köy kentte tek-tük güzel şeyler de oluyor.Herşeye karşın tümüyle AVM ve gökdelen yapamadık bu güzel kenti...Gerçi hâlâ Aspendos'u mutfak mermerleriyle kaplıyoruz,...Şile'de Ortaçağ kulesini restorasyon ayaklarıyla sünger-bop haline dönüştürüyor,Dünya harikası freskleri btb mozaikle kaplıyoruz...amma olsun...
Geçen gün Kalamış parkta gözlerime inanamadım.Dağlarca'nın muhteşem heykeli.Hemde inadına barış...gibi,inadına heykel...Bize de düşen Dağlarca'dan bir şiir:
DÖRT YAPRAKLI YONCA
Çıkamaz çocukluğundan dışarı
Kimse.
Oynamamız bundandır.
Kara toprakla binlerce yıl.
Çıkamaz çocukluğundan dışarı
Kimse.
Bundandır sevmemiz
kiraz ağaçlarını.
Çıkamaz çocukluğundan dışarı
Kimse.
Kardeşliğimiz bundandır
Mavi sularla binlerce yıl.
Çıkamaz çocukluğundan dışarı
Kimse
Bundandır inanmamamız
Kocaman bombalara...